طرفین معامله نسبت به هم تعهدات خاصی را می پذیرند و اولین تعهد فروشنده در برابر خریدار تهیه و ارسال کالا مطابق قرارداد می باشد و خریدار در مقابل متعهد به پرداخت وجه معامله می باشد.کاملا عقلایی و طبیعی است که خریدار در قبال به دست آوردن و بهره مندی از منافع کالا باید قیمت و بهاء آن را پرداخت نماید.از دیر باز روشهای متعددی برای پرداخت در معاملات وجود داشته و در حال حاضر نیز این روشها با پشت سر نهادن مراحل تکامل مورد استفاده قرار می گیرند.همچنین به نظر میرسد با رخ دادن تغییراتی در زمینه تجارت بین الملل این روشها بیش از پیش رشد نموده و به تسهیل جریان تجارت کمک نمایند. اما در اکثر متون بازرگانی بین الملل از میان روشهای پرداخت چهار روش مورد تاکید ویژه قرار گرفته اند که در این فصل مورد بررسی قرار می گیرند. این چهار روش عبارتند از :
1. پرداخت بر اساس حساب باز
2. پرداخت بر اساس برات(وصولی)
3. پرداخت بر اساس پیش پرداخت
4. پرداخت با اعتبار اسنادی
انتخاب یک روش برای پرداخت عموما توسط طرفین و به صورت توافقی انجام می شود و به عوامل متعددی بستگی دارد.این عوامل عبارتند از:
•مدت زمان همکاری بین طرفین معامله و میزان اعتماد بین آنها
•موقعیت سیاسی، اقتصادی و قانونی در کشورهای خریدار و فروشنده(میزان ریسک کشورها)
•موقعیت مالی طرفین و بویژه خریدار
•فاصله جغرافیایی بین خریدار و فروشنده
•تعداد دفعات معامله و مهلت پرداخت و مبلغ معامله
•فرصت کسب اعتبار و هزینه های مربوطه